De waarheid is veel vreemder dan fictie”, mijmert een geïnterviewde in dit ongelooflijke waargebeurde verslag van een ongelooflijke oorlogssaga. Toen de Tweede Wereldoorlog ten einde liep, trainde en parachuteerde het Amerikaanse Office of Strategic Services twee Joodse vluchtelingen en een Duitse deserteur diep in het door de nazi's bezette Oostenrijk. Aan de hand van levendige verhalen uit de eerste persoon, re-enactments, archiefbeelden en geleerd commentaar onthult de film hoe hun inspanningen een cruciale aanvoerroute tussen Duitsland en het Italiaanse front verstoorden om de overgave van Innsbruck aan de geallieerden te bewerkstelligen. Hun ongelofelijke avontuur heeft een finale die elke Hollywood-film zonder twijfel verslaat – maar een verhaal dat zo krachtig is dat het de basis werd voor Quentin Tarantino’s megafilm.
Nadat hij in de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog heeft gediend, deinst Jean Diaz met zoveel afschuw terug dat hij afstand doet van liefde en persoonlijk plezier om zich te verdiepen in wetenschappelijk onderzoek, op zoek naar een machine om oorlog te voorkomen. Hij denkt dat het hem is gelukt, maar de regering ondermijnt zijn ontdekking, en Europa glijdt met schijnbare onvermijdelijkheid af richting de Tweede Wereldoorlog. Wanhopig roept Diaz de geesten van de oorlogsslachtoffers op uit de graven en velden van Frankrijk om stil en beschuldigend te protesteren.
Sergeant-majoor Lauderdale is gestationeerd in een Britse kolonie in Afrika. Nadat de kolonie haar zelfstandigheid opeist wordt Lauderdale aangewezen om de vrede te handhaven terwijl de transitie van de macht plaatsheeft. De problemen beginnen wanneer de Afrikaanse luitenant Boniface probeert om de door de Britten goedgekeurde machthebbers af te zetten. Opeens gaat Lauderdale nadenken of hij zijn eigen waarden en overtuigingen niet moet heroverwegen.