Winnaar Beeld en Geluid IDFA Award for Dutch Documentary. Als in 2003 optimistisch wordt begonnen aan de verbouwing van het Rijksmuseum denkt men de deuren te kunnen heropenen in 2008. De restauratie wordt echter vanaf het begin geplaagd door stroeve tegenkrachten, en de opening – inmiddels met nieuwe directeur Wim Pijbes – laat op zich wachten tot 2013. Tien jaar lang filmde Oeke Hoogendijk achter de gesloten deuren van het Rijksmuseum. Het accent komt in de documentaire te liggen op wat achter de schermen de hoofdzaak was én is: de kunst, al die jaren grotendeels opgeslagen in onafzienbare depots in de polder, en de mensen achter die kunst. De conservatoren werkend aan de inrichting van hun nieuwe zalen; de directeuren, die op vele fronten strijd moeten leveren; de huismeester, die al die jaren dag en nacht ‘zijn’ gebouw scherp in de gaten houdt.
Het buitengewone leven van Orson Welles (1915-85), een enigma van Hollywood, een onherleidbare onafhankelijke schepper: een muzikaal wonderkind, een uitstekend schilder, een meester van theater en radio, een moderne Shakespeare, een goochelaar die altijd op zoek was naar een nieuwe truc om zijn publiek te verrassen, een romantische en legendarische figuur die alleen voor de film leefde.
Kwaadaardige entiteiten die van achter het graf reiken, moordslachtoffers die hun gruwelijke ondergang herbeleven en verloren zielen die een weg naar huis zoeken - Canada heeft geen tekort aan paranormale verhalen. Kunnen deze gebeurtenissen voortkomen uit de stervende vloek van een onschuldige vrouw die als heks wordt verbrand?