Het is hartje winter en Daffy Duck lijdt honger. Een vos en een wezel nodigen hem uit in hun hut en voeren hem bonen. Maar ze hebben een bijbedoeling, namelijk het eten van Daffy.
De eerste Olympische Spelen, met in de hoofdrol Hercules (die eruitziet, maar niet helemaal klinkt, als een echt opgepompte Bluto), die iedereen uitdaagt om dezelfde prestaties te leveren als hij. Popeye gaat die uitdaging natuurlijk aan. Eerst vechten ze tegen dieren, waarbij Bluto de huiden van twee wilde olifanten trekt en Popeye drie leeuwen in een nest set verandert. Het discuswerpen gaat niet goed, waarbij de schijf van Herc Popeye in de hand van Herc werpt. De speer is nog erger voor Popeye, met Herc die hem helemaal naar de maan gooit. Dit geeft hem de kans om op typische Bluto-manier achter Olive aan te gaan; haar hulpkreten bereiken Popeye, die bidt tot de Griekse godin Spinazieia, die hem een blik spinazie bezorgt.
Magische prinses Minky Momo wacht op een trein die haar naar haar eindbestemming brengt als ze een oude man tegenkomt die wacht op een reünie. Als ze ontdekt dat hij zijn paspoort op het station heeft achtergelaten, stapt ze in de trein om hem te zoeken, waarbij ze haar vroegere zelf tegenkomt.