Warner Baxter speelt de ambitieuze producer van een burleske show die tot grote hoogten stijgt op Broadway. Alice Faye is de trouwe zangeres die Baxter tot een succes maakt. Zijn hoofd draait zich om door plotselinge roem, Baxter raakt in de ban van een societyvrouw (Mona Barrie) die haar eigen theatrale ambities heeft. Ze trouwt met Baxter en overtuigt hem vervolgens om een reeks 'artistieke' toneelstukken te produceren in plaats van zijn extravagante muzikale revues. De toneelstukken zijn flops en de vrouw scheidt hooghartig van Baxter. De trouwe Alice Faye, die naar Londen was gegaan toen haar ex-vriend trouwde, keert terug naar de straatarme Baxter. Zij en haar burleske vrienden werken samen om Baxter uit zijn sleur te halen en hem er weer bovenop te zetten.
In deze muzikale komedie gebruikt een corrupte platenproducent zijn maffia-connecties om artiesten te dwingen hun ding te doen. De problemen beginnen pas echt wanneer de sterke armtactieken van de gangster er bijna voor zorgen dat een zanger zijn verloofde verliest. Er verschijnt een grote verscheidenheid aan entertainers, waaronder cowboycrooner Gene Autry, honkbalheld Joe DiMaggio en bigbandsterren Cab Calloway, Ted Lewis en de Kay Thompson Singers. Nummers zijn onder meer 'Mamma I Wanna Make Rhythm', 'Manhattan Merry-Go-Round', 'Heaven?', 'I Owe You' en 'It's Round-up Time in Reno.'
Deze show is meer een eerbetoon aan de fans dan enige zelfbewondering van Davis. Het is duidelijk aan zijn stem wanneer hij met het publiek spreekt hoe dankbaar hij hen is, en voor wie hij de show opvoert. De muziek leest als Davis' persoonlijke selectie van best-ofs, waaronder verschillende nummers uit 'Queen of the Damned' en 'Spawn'. 'Alone I Break', een van Davis' favorieten, is een hoogtepunt op het album, maar van de De 15 nummers waarvan ik het meest geniet zijn 'Last Legal Drug', 'Forsaken', 'Redeemer' en 'Not Meant For Me'. Dit is een briljante must-have voor iedereen die ooit fan is geweest van Korn of Jonathan Davis als zanger en songwriter. Van het gotische decor van de Union Chapel-locatie tot de sierlijk gebeeldhouwde troon waar Davis het grootste deel van het optreden op zat, dit was de perfecte setting voor de show.
Vier legendarische, briljante en onverenigbare rockers. Veel meer dan een documentaire. Een zware groep niet-vrienden die zegevierde. Waar ging alles mis? Hun reünie ter gelegenheid van de 30-jarig jubileumtournee legt de schisma's en pieken bloot, het Spaanse geknoei, de fans (waaronder Bunbury), de arbeidershouding en het anti-bewegingskarakter ervan.