In "Auschwitz" vraagt Uwe Boll aan Duitse schoolkinderen wat zij weten over de holocaust en specifiek over de gebeurtenissen in Auschwitz. Wanneer de film tot de conclusie komt dat dit bar weinig is schakelt zij over naar gruwelijke beelden van Auschwitz. Geen hoofdpersonen of helden; enkel een vertoning van de feiten.
In 1937, vlakbij de grens tussen de Dominicaanse Republiek en Haïti, verwacht de jonge Haïtiaanse Marie haar eerste kind met Frank, haar liefhebbende Dominicaanse echtgenoot. Na de begrafenis van haar moeder wordt ze midden in de nacht gewekt door geschreeuw in de verte. De onmiddellijke executie van alle Haïtianen op Dominicaanse bodem is bevolen - de zogenaamde "Cut" - en wat het lot van een slachtoffer bezegelt, is of ze al dan niet "perejil" (peterselie) kunnen uitspreken. Marie gaat op zoek naar Frank in de volgende stad, met niets anders dan de kleren die ze aan heeft.
Schrijfster Sjoukje Bokma de Boer, alias Nynke van Hichtum, denkt in Pieter Jelles Troelstra de man van haar leven te hebben gevonden. Een man die haar als gelijkwaardig beschouwt en haar ambities helpt vervullen. Als Troelstra in de ban raakt van het socialisme, rest Nynke slechts de rol van het moederschap. Ze raakt in een isolement en krijgt een zenuwinzinking. Na een psychiatrische behandeling krijgt ze het advies haar ambities op te geven en raakt vervreemd van de buitenwereld en zichzelf. Twee ambitieuze vrouwen uit de SDAP zetten Nynke aan om toch weer te gaan schrijven. Maar als ook het lot van deze vriendinnen door hun mannen bepaald wordt, raakt ze opnieuw in een crisis. Nynke's leven is een voortdurende strijd tussen moederschap en ambitie, tussen liefde en onafhankelijkheid.
De film toont de levens van veteranen van de Hongaarse Revolutie van 1848 in de Amerikaanse Burgeroorlog, gedeeltelijk gebaseerd op een verhaal van Ambrose Bierce. De hele film werd opnieuw gemonteerd met behulp van zijn eigen methode, 'light editing' genaamd, om het te laten lijken op een beschadigde stomme film uit de late jaren 1800.