In een verlaten en vervallen pakhuis leeft een man op de rand van de marginaliteit, maar zonder de technologische geneugten van de virtuele realiteit op te geven. Via haar beleeft de man zijn herinneringen die hem belangrijk lijken, vooral die van een jonge danser, tot wie hij zich aangetrokken lijkt te voelen. De herinneringen worden steeds verwarrender en verontrustender. Die herinneringen kunnen keer op keer opnieuw worden beleefd door een volledig gestoorde geest.
Een groep astronauten bevindt zich in de spookachtige leegte van de ruimte. Op een dag worden ze wakker na een lange slaap. Ze bevinden zich blijkbaar in de buurt van de aarde, die op het punt van uitsterven staat.
Geen meteorietinslag, geen gevaarlijke terroristische aanslag, geen nucleaire oorlog. Oleg weet het nog allemaal heel goed. Hij was in een restaurant in Moskou tijdens de black-out. De stoppen van de wereld sloegen letterlijk door. Zo goed als overal is er geen elektriciteit meer, behalve bizar genoeg in Moskou, een deel van Wit-Rusland, Oekraïne en Finland. Rond die cirkel ontdekken soldaten enkel massagraven van mensen, alles is verlaten voor zover het oog strekt. 24 dagen later zijn er enorme barricades opgetrokken rondom de perimeter. Als op een van de voorposten het alarm afgaat, blijkt het een niet-menselijke dreiging te zijn.