Wat 'That's Entertainment' deed voor filmmusicals, doet 'The Celluloid Closet' voor homoseksualiteit in Hollywood, aangezien deze uitbundige, opzienbarende film een oogverblindende honderdjarige geschiedenis presenteert van de rol die homomannen en lesbiennes op het witte doek hebben gespeeld. . Lily Tomlin vertelt als Oscar-winnende filmmaker Rob Epstein ('The Times of Harvey Milk' en 'Common Threads: Stories from the Quilt') en Jeffrey Friedman assembleert fantastische beelden uit 120 films die het veranderende gezicht van filmseksualiteit laten zien, van wrede stereotypen tot heimelijke liefde voor de activistische triomfen van de jaren negentig. Tom Hanks, Susan Sarandon, Whoopi Goldberg, Tony Curtis, Harvey Fierstein en Gore Vidal zijn slechts enkele van de vele acteurs, schrijvers en commentatoren die grappige en verhelderende anekdotes verzorgen.
Een intieme kijk op de levens van Oliver Johnston en Franklin Thomas, twee boezemvrienden en de twee beste tekenaars van de Walt Disney-studios. Samen met Disney ontwikkelden Frank en Ollie het character-animationprocédé waarbij elke animator een apart personage toegewezen kreeg.
De film combineert twee parallelle verhalen: de evolutie van ondergrondse netwerken die vrouwen hielpen veilige abortussen buiten de wet te vinden, en de intensieve inspanningen van activisten en wetgevers om abortus te decriminaliseren via wetgevende en rechterlijke kanalen. Deze film combineert zeldzame archiefbeelden met interviews die de moedige inspanningen documenteren van degenen die vochten om de stilte te doorbreken, de wetten te veranderen en een einde te maken aan de schaamte die abortus omringde toen het nog een misdaad was. De film is de tweede van de Abortion Rights Film Trilogie.
In deze documentaire zitten de (voor zover bekend) enige bewaard gebleven bewegende beelden en archiefmaterialen o.a. foto's, brieven en interviews met de overlevenden tijdens de Tweede Wereldoorlog.
De overblijfselen van meer dan 10.000 indianen die op archeologische vindplaatsen in de VS zijn opgegraven, zijn in het bezit van musea zoals het Smithsonian. Is de analyse van de botten geldig wetenschappelijk onderzoek, of is het een ontheiliging van de Indiaanse cultuur? Dit programma richt zich op de spanningen tussen wetenschappers, historici en museumconservatoren en Indiaanse groepen, terwijl de botten een centrale rol spelen in een oorlog van alternatieve perspectieven. Bij het onderzoeken van dit debat biedt het programma een uitstekend overzicht van de Indiaanse archeologie in de VS. Een BBC-productie.
Een uitgebreide hermontage van de bronbeelden die in 1993 zijn opgenomen voor de originele film uit 1995, waarin drie dagen op het Glastonbury-muziek festival in kaart worden gebracht.
The Living Sea is een schitterende film van Greg McGillivray over de wereldzeeen waarin vooral de nietigheid van de mens tot uiting komt in verhouding tot de omvang, de macht en de pracht van de oceanen. En toch is het systeem zo kwetsbaar dat diezelfde nietige mens bezig is de hele boel om zeep te helpen. Die boodschap zit erin, maar hij wordt niet met een vermanend vingertje naar voren gebracht. De majestueuze beelden spreken voor zichzelf en de toeschouwer kan zijn eigen conclusie trekken. De muziek van de film wordt verzorgd door Sting.
Het verhaal van de Tuskegee Airmen, een groep Afro-Amerikaanse piloten die tijdens de Tweede Wereldoorlog gevechten hebben meegemaakt. De 332nd Fighter Group onderscheidt zich van alle andere luchtmachtjagergroepen in de Tweede Wereldoorlog: al het personeel, van piloten tot grondpersoneel tot chirurgen, was zwart. Ze verstoorden de verwachtingen en vooroordelen die in de jaren dertig en veertig in Amerika bestonden over de capaciteiten van zwarte Amerikanen. Ze blonken uit als piloten en werden een crack-eenheid, waarbij ze grote moed en vaardigheid toonden en presteerden waar andere gevechtsgroepen hadden gefaald. Desondanks werden ze op de grond en in de lucht gescheiden van de witte vliegers wier levens ze beschermden. (Alexander Street)