Januari 1943: Admiraal Karl Dönitz, hoofd van de U-bootvloot van de nazi’s, heeft Groot-Brittannië op de rand van de hongerdood gebracht door bijna duizend van hun koopvaardijschepen meedogenloos te vernietigen. De Royal Navy wendt zich tot de gepensioneerde oorlogsgamer Gilbert Roberts. Roberts gaat oorlogsgaming gebruiken om de tactieken van Dönitz te ontcijferen en te bestrijden. Om dit te doen heeft hij een team nodig, maar de marine kan geen mannen missen. In plaats daarvan riskeert hij de spot van het opperbevel door zich tot de Women’s Royal Navy Service (WRNS) te wenden om de tactieken van de U-boten te bespelen. In samenwerking met Jean Laidlaw, een van de eerste vrouwelijke registeraccountants van Groot-Brittannië, en een klein team van vindingrijke vrouwelijke wiskundigen, speelt Roberts zeeslagen na en speelt hij de bewegingen van de U-boten op een linoleumvloer, met behulp van krijt- en houten modelschepen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog vielen nazi-U-boten verschillende Amerikaanse schepen langs de kust van North Carolina aan, waardoor deze locatie het kerkhof van de Atlantische Oceaan werd. Volg een groep mariene archeologen terwijl ze aan een ongelooflijke missie beginnen en proberen degenen te eren die tijdens de aanvallen zijn omgekomen, door van dit onderwater slagveld een tijdloos gedenkteken te maken.